Το βιβλίο της Αν Πάτσετ εκδόθηκε το 2001. Έμπνευση και αφορμή για το βιβλίο αποτέλεσε η πραγματική ιστορία μιας ομηρίας στο Περού το 1996. Αντάρτες του επαναστατικού κινήματος Τουπάκ Αμάρου (MRTA) εισέβαλλαν σε ένα πάρτυ που πραγματοποιούνταν στο σπίτι του Ιάπωνα πρέσβη στο Περού, προς τιμήν του Ιάπωνα αυτοκράτορα Ακιχίτο.
O τότε πρόεδρος του Περού, Αλμπέρτο Φουχιμόρι, γνωστός για την έντονα αντιτρομοκρατική πολιτική που ακολουθούσε, απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά του για διαφθορά και παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων. Τα μέλη του MRTA αιχμαλώτισαν εκατοντάδες άτομα μεταξύ των οποίων διπλωμάτες, κυβερνητικά στελέχη και επιχειρηματίες. Άφησαν όμως σύντομα ελεύθερες τις γυναίκες, τα παιδιά και τους ξένους.
Μετά την παγκόσμια προσοχή που έλαβε το θέμα κατά τους τέσσερις μήνες της ομηρίας και με γνώμονα την ελάχιστη πρόοδο που είχε σημειωθεί στις διαπραγματεύσεις, οι ειδικές δυνάμεις του Περού έκαναν έφοδο με αποτέλεσμα τον θάνατο ενός ομήρου, δύο κομμάντο και όλων των μελών του MRTA. Ο πρόεδρος Φουχιμόρι έκανε λόγο για μια πετυχημένη επιχείρηση, ενώ οι μετέπειτα αναφορές του συμβάντος τον διέψευσαν καθώς προέκυψε πως ένας μεγάλος αριθμός ανταρτών εκτελέστηκε αφού είχε ήδη παραδοθεί. Αργότερα, οι καταθέσεις των αιχμαλώτων συνέβαλλαν σε μια ακόμα πιο ευνοϊκή εικόνα των ανταρτών, καθώς ανέφεραν πως η μεταχείρηση στα χέρια τους ήταν θετική.