Το «Anon» διηγείται την ιστορία του Σαλ Φρίλαντ, ενός αστυνομικού που πρέπει να λύσει μια σειρά δολοφονιών που μοιάζουν να συνδέονται. Στο κοντινό μέλλον, όμως, κάθε ντετέκτιβ έχει ένα πλεονέκτημα, αφού οι ζωές όλων καταγράφονται εξονυχιστικά και φορτώνονται στον Αιθέρα, στον οποίο έχει πρόσβαση η αστυνομία. Κανένας και τίποτα δεν μένει στην ανωνυμία, αφού ακόμα και όταν περπατάς στον δρόμο κάθε άνθρωπος που βλέπεις, το ρολόι που φοράει, το μαγαζί που αγόρασε το αυτοκίνητο του, εμφανίζονται. Η πληροφορία είναι περιρρέουσα. Η ιδιωτικότητα όπως την ξέρουμε σήμερα έχει εκλείψει εντελώς και έτσι η εγκληματικότητα φθίνει. Χωρίς το καταφύγιο της ανωνυμίας, η εγκληματική δραστηριότητα περιορίζεται σε μικροεγκλήματα και πολύ σπάνια προκύπτουν σοβαρά εγκλήματα, κι αυτά συνήθως σε στιγμές πάθους. Τα ενοχοποιητικά στοιχεία είναι τόσο εύκολα προσβάσιμα από την αστυνομία που έχει καταλήξει να κάνει κυρίως γραφειοκρατική δουλειά. Ο ρόλος της είναι πιο πολύ συμβολικός. Οι χρονοβόρες διαδικασίες απόδοσης δικαιοσύνης έχουν καταρρεύσει αφού είναι πια πολύ εύκολες, σαν να κατεβάζεις μία ταινία στο διαδίκτυο.
Ο Φρίλαντ πολύ γρήγορα καταλαβαίνει ότι στις δολοφονίες αυτές υπάρχει ένα στοιχείο που υπονοεί ένα μεγάλο ρήγμα στο σύστημα. Κάποιος έχει καταφέρει να χακάρει τον Αιθέρα και να μοντάρει τα αρχεία, αντικαθιστώντας στιγμές με αδιάφορη δραστηριότητα για να καλύψει εγκλήματα. Ο Φρίλαντ είναι πολύ πιεσμένος και παράλληλα έχει μία παράξενη εμπειρία. Μία μέρα περνάει από δίπλα του μία γυναίκα που δεν έχει φάκελο. Πρέπει να τη ξαναβρεί, ακόμα κι αν στην ψηφιακή πραγματικότητα δεν υπάρχει πουθενά.