Από τον Γιάννη Δαββέτα

Το να βλέπεις μια ταινία Final Destination σε σκοτεινή αίθουσα γεμάτη κόσμο, είναι από μόνο του εμπειρία. Το να τη ζεις στην επίσημη πρεμιέρα της στα Village, μαζί με φανς του franchise που ξέρουν πολύ καλά τι τους περιμένει… είναι το κάτι άλλο.

Από την είσοδο κιόλας, ένιωθες αυτό το γλυκό pre-horror vibe: λίγο ενθουσιασμός, λίγο τρόμος, και πολλή προσμονή. Είχαμε όλοι έναν κοινό στόχο: να μαντέψουμε από πού θα έρθει το κακό και ποιος θα είναι ο πρώτος που θα τη "βγάλει".

Το Final Destination: Bloodlines τιμά την παράδοση της σειράς, αλλά δεν επαναπαύεται. Ναι, έχει όλα τα στοιχεία που περιμένεις (ή καλύτερα: φοβάσαι) — απροσδόκητοι θάνατοι, ντόμινο ατυχιών, λεπτομέρειες που αποκτούν νόημα δευτερόλεπτα πριν γίνει το κακό. Αλλά αυτό το κεφάλαιο πάει λίγο πιο πίσω, αγγίζοντας τη "γενεαλογία" της Κακής Τύχης και πώς όλα ξεκίνησαν, χωρίς να χάνει το fun και τη μακάβρια δημιουργικότητα που αγαπάμε σε κάθε Final Destination.

Η αίθουσα αντιδρούσε όπως πρέπει: κραυγές, γέλια από νευρικότητα, και αυτό το "ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ" που λες κάθε φορά που βλέπεις κάποιον να πλησιάζει ανεμιστήρα, καλώδιο ή γυάλινη πόρτα. Όταν ο τρόμος γίνεται συλλογική εμπειρία, τότε ναι, ο κινηματογράφος κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα.

Αν έχεις δει τις προηγούμενες ταινίες, θα το εκτιμήσεις στο 100%. Αν δεν έχεις, αυτό είναι ένα καλό σημείο για να μπεις στο παιχνίδι. Απλά... κοίτα λίγο καλύτερα γύρω σου την επόμενη φορά που θα δεις σκουπιδιάρικο να περνάει από δίπλα σου.

Η προβολή έγινε στα Village Cinemas και, όπως πάντα, όλα ήταν άψογα: από την ατμόσφαιρα μέχρι την εικόνα και τον ήχο. Ταινία τρόμου δεν βλέπεις όπου κι όπου. Την βλέπεις εκεί που θα την ζήσεις!